Ninh Binh en Hué

Ninh Binh – Hue

Dinsdag 7 november, na een saaie rit van 3 uur zijn we aangekomen in Ninh Binh. Het enige hoogtepunt van de rit was de onderhandeling met een verkoopster van koekjes e.d., omdat ons geld op was. Onze overnachtingsplek is bij een familie thuis, in een homestay zoals dat heet. Tien jaar geleden zat dat ook bij de reis. Dat was toen best wel primitief, maar we zaten nu bij een familie die duidelijker wat rijker was. Ze hadden diverse vrijstaande appartementen. De eigenaar vertelde dat we ’s avonds een privé tour konden nemen over de Bai Dinh Pagoda. Dit is een spirituele plaats en het grootste boeddhistische complex in Zuidoost-Azië.  We zouden dan de enige bezoekers zijn. Volgens de eigenaar zou het een mooie ervaring zijn. Dat wilden we wel. Om 19.15 uur werden we opgehaald door een chauffeur in een soort van  elektrische golfkarretje en een gids. Na ongeveer 5 minuten kwamen we aan op het complex. Geloof ons, het was prachtig! Het was een heldere avond waardoor de verlichte gebouwen mooi uitkwamen. Zoals een soort van tempel midden in het water. De oude en de nieuwe pagode. We hebben ook binnen in een tempel gekeken, met prachtige bronzen beelden van boeddha’s en heel veel kleine beeldjes.  Op een gegeven moment gingen we de nieuwe pagode in. Met een lift gingen we naar boven en hadden we een prachtig uitzicht. En dan dus te bedenken dat wij de enige bezoekers waren. Heel bijzonder. Als afsluiting kregen we een thee van madeliefjes, daar zouden we goed van gaan slapen. Nou, dat hoopten we dan maar 🙄.

De volgende dag gingen we met een gids op pad. Eerst bezochten we de tempel van één of andere koning. In één van de tempels kregen we nog een privé concert van een man die koning genoemd werd. Een mooi oud mannetje. Daarna gingen we varen. Dit was erg grappig. De boot werd geroeid door een Vietnamese dame. Maar dat roeien doen ze niet met hun handen, nee joh, met hun voeten. Ze hangen achterover op een stoeltje  en met de benen bewegen ze de peddels. Knap hoor. Het was een mooie tocht door bergachtig gebied en langs rijstvelden. We voeren ook nog door drie grotten Na het boottochtje even een lunch naar binnen gewerkt en toen gingen we fietsen. Onder leiding van onze gids. En daar moeten we toch nog wat over vertellen. Hij haalde ons op met de auto. Ik weet niet van wie die auto was maar er zat nog van alles in het plastic: de greep om de deur te openen, de zonneklep. Je staat toch even raar te kijken. Maar als dat nou het enige was.... onze gids was zóóó traag!!  Niet te doen gewoon. Met een gangetje van 30 km per uur reed hij naar een tempel. Onze wandeling over het terrein was gewoon in slow motion. Tina had het gevoel dat we in een wake liepen. Ook de fietstocht ging heel langzaam. Mieke was bang dat ze om zou vallen omdat ze haar fiets niet meer in evenwicht kon houden. Maar goed, hij deed zijn best en verder was het een erg leuke dag. ’ s Avonds om 20.00 uur werden we opgehaald en werden we naar het station gebracht om onze nachttrein naar Hué te halen. Deze vertrok om 21.35 uur. Gelukkig had het reisbureau een privé cabine voor ons geboekt. Ok, de bedden waren vrij hard maar we konden in ieder geval slapen. 

Donderdagochtend 9 november om 9 uur kwamen we aan in Hué en werden we door een chauffeur naar ons hotel gebracht. Daar was gelukkig nog een ontbijtje geboekt. Dat smaakte prima. Na ons opgefrist te hebben op de kamer gingen we de stad verkennen. Een serveerster gaf als tip om naar de kleurrijke Dong-Ba markt te gaan. Hier doen de Vietnamezen hun dagelijkse boodschappen. Ze hebben er van alles: groente, fruit, pannen, paraplu’s, slippers, sieraden. Noem maar op en het is heerlijk om doorheen te struinen. Daarna gingen we naar de citadel van de keizer die daar heeft gewoond. Dit is een groot complex met de gebouwen uit die tijd. Helaas stond één gebouw in de steigers.  Hadden wij weer. Maar verder was het mooi om te zien. Vandaag doen we rustig aan. 

O ja, het weer in Vietnam. Gemiddeld 30 graden, afwisseling van zon en wolken. Hopelijk blijft dit zo 🤞.  Tot de volgende keer!