Saigon en Can Tho

Saigon - Can Tho

Zoals gezegd zijn we donderdag 16 november vertrokken naar Saigon. Onze chauffeur kwam ons keurig op tijd halen, de vlucht ging helemaal goed en rond 14.00 uur landen wij op de luchthaven van Saigon. Ook hier stond onze chauffeur op ons te wachten. Hij bracht ons naar ons hotel in het centrum. Nu moet je niet denken dat je daar dan zo bent. Nee, het verkeer in Vietnam is toch wel een apart verhaal. Wat betreft de scooters: in Saigon rijden ongeveer 8,5 miljoen scooters op 10 miljoen inwoners. En deze scooters krioelen overal om je heen: voor je langs, achter je langs, van links, van rechts. Het is dat ze niet over je heen kunnen. Zo’n scooter moet je ook zien als een gezinsauto. Hele gezinnen zitten er op. Pappa, mamma, zoon, dochter en als het even kan ook nog de baby. Als de kinderen mazzel hebben, hebben ze in ieder geval nog een helm op, maar de baby zeker niet. De baby wordt vastgehouden in de armen van mamma, één kind zit dan nog, en het gebeurt regelmatig dat het derde kind gewoon staat tussen pappa en het stuur. Het blijft een fascinerend gezicht en je blijft je erover verbazen dat dit mogelijk is. Maar goed, na ongeveer een uur waren we bij het hotel. Na ingecheckt te hebben zijn we buurt gaan verkennen.

Vrijdag 17 november besloten we ‘als echte toeristen’ de hop-on-hop-of bus te nemen. Een rondje duurde ongeveer een uur. We zaten bovenin, vooraan, dus beter kon het niet. Na een volle ronde in de bus gezeten te hebben besloten we de volgende ronde bij de Bĕn Thành Market uit te stappen. Dit is een overdekte marktplaats. De markt wordt gezien als een symbool van de stad en is populair bij zowel de lokale bevolking vanwege de ingrediënten  en voedselwaren. Tina heeft hier nog een t-shirt gekocht. Hierna gingen we naar de Skydeck in de Bitexco Financial Tower. Dit was op de 49ste verdieping. Je raadt het al, het uitzicht is prachtig. We kwamen vlak voor de duisternis en zagen dus langzamerhand alle verlichting aangaan. Dat blijft altijd leuk om te zien.

Zaterdag was weer een reisdag. We lieten Saigon achter ons en gingen naar de Mekong Delta. Ook deze chauffeur was weer keurig op tijd. Na een rit van 3,5 uur kwamen we aan in Can Tho. Hier was prachtige eco-lodge voor ons geboekt. Na de lunch stond er een fietstocht op het programma. Een hele leuke fietstocht langs smalle paadjes achter de huizen langs. Regelmatig werd er Hello naar ons geroepen. Dat bracht herinneringen terug naar de vakantie van 10 jaar geleden toen we hier ook in de buurt gefietst hebben. Onze gids bracht ons naar een boom van 150 jaar oud met wel 1000 vertakkingen. Er waren oorspronkelijk twee bomen maar één boom is tijdens de Vietnamoorlog gebombardeerd door de Amerikanen. De verwachting is dat de tweede boom over 20 jaar dood is door de klimaatverandering. Ook stopten we bij een huis waar we na een drankje en hapje in een roeiboot moesten stappen. Het was de bedoeling dat we zelf een rondje gingen varen. We kunnen  jullie vertellen, ons samen in een roeiboot zetten is niet handig. We waren bijna terug voor we de slag eindelijk te pakken hadden. Na de roeitocht gingen we weer naar de lodge. Daar hebben we nog even heerlijk bij het zwembad gelegen.

Zondag, 19 november, ging de wekker erg vroeg. We moesten om 6.30 uur ontbijten want om 7.15 uur gingen we naar de Floating Market. De woorden zeggen het al, een drijvende markt op de rivier. Helaas zie je hier ook dat Vietnam aan het veranderen is. Tien jaar geleden was het veel drukker met kleine bootjes. Maar het is niet meer interessant voor de Vietnamese verkoper. Het brengt te weinig op dus gaan ergens anders geld verdienen. De verwachting is dat de Floating Market over 10 jaar niet meer bestaat. Erg zonde. Ook bezochten we nog een lokaal noodlesfabriekje en een locatie waar vruchten geplant worden. Ook hier stond een roeitochtje op de agenda maar we hebben deze keer vriendelijk bedankt. Rond 10 uur waren weer terug bij het hotel.

Op dit moment zitten we bij het zwembad.  Straks nog even lunchen en dan komt onze chauffeur ons  ophalen om ons naar de luchthaven te brengen. Het zit erop! Het was weer een hele mooie reis. Vietnam is een land vol gastvrijheid. Maar we merken ook wel dat Vietnam aan het veranderen is.

Maar we hebben weer genoten. We hopen dat jullie mee op reis waren door middel van onze blogs. Tam biêt Viet Nam. Tot ziens Vietnam. Nederland en België Tot straks!

Groetjes, Inge, Tina en Mieke