Walkerville South

Afgelopen zondag zijn we naar Walkerville South vertrokken. We besloten onderweg een stop te maken op Raymond Island. We hadden deze tip al gekregen van Travel Essence, maar ook de eigenaar van onze overnachtingsplek in Tanja gaf ons dit advies. Raymond Island is een heel klein eilandje wat alleen per ferry bereikbaar is. De overtocht duurt nog geen 5 minuten. Er wonen ongeveer 300 mensen op dit eiland en ongeveer 250 koala's.  We hoorden vandaag dat de hoeveelheid koala’s  echt een probleem aan het worden is. Er zijn langzamerhand gewoon te veel koala’s. Zoiets als bij ons de damherten in de waterleidingduinen, de everzwijnen op de Veluwe of de grote grazers bij de Oostvaardersplassen. Maar met 250 kolala’s moet het ons toch lukken om er een paar te spotten. Bij de ferry kregen we een kaart mee waar we de meeste kans hadden om ze te zien. En ja hoor, na een aantal lege bomen gezien te hebben hadden we de 1e koala gespot. Ze lagen heerlijk te slapen tussen een paar takken. Totaal hebben we er een stuk op 15 gezien. Tevreden konden we onze weg vervolgen naar onze volgende overnachtingsplek. 

Na een mooie rit kwamen aan bij ons huisje in Walkerville South. Echt een prachtig huisje met uitzicht op de oceaan. De volgende ochtend dachten Tina en Inge even een wandeling van 1 uur te maken langs de oceaan. Vol goede moed begonnen ze aan de wandeling, over het strand met stukken zand en steentjes en rotsen om overheen te klimmen. Onderweg mooie schelpen gevonden en een foto van een mooie rode zeester gemaakt. Aangezien ze niet dezelfde weg via het strand wilden terug lopen, besloten ze een andere route te zoeken. Op een gegeven moment dachten ze een mooi zandpad te zien en deze zou ze wel naar een weg leiden. Ze kwamen wel bij een huisje terecht, maar verder geen duidelijke weg. Even rond gekeken en uiteindelijk besloten om over het hek te klimmen en via het weiland verder te gaan. De weilanden zijn niet zoals bij ons. Grote weilanden, nee. Hele grote weilanden met heuvels. Zij dapper doorlopen in de hoop een weg te vinden, ondertussen over hekjes heen geklauterd, onder prikkeldraad door. De schapen en koeien zullen wel gedacht hebben, wat een vreemde wezens lopen er in ons weiland. Ondertussen Mieke maar een berichtje gestuurd dat ze terug onderweg waren. Ze waren tenslotte al meer dan 2 uur onderweg. Niet wetende dat ze nog lang niet terug zouden zijn, maar ook geen weg te zien. Ze besloten van een heuvel te kijken of de oceaan te zien was. Gelukkig deze was te zien, dus besloten ze via de weilanden dan ook maar terug te gaan naar de oceaan. Dit was nog een hele opgave, want ze dachten we gaan gewoon door het bos..... Dat hebben ze geweten, hele obstakels aan bomen, overheen onderdoor. O ja, ook weer over hekjes en prikkeldraad. Je kan het al raden, er stond stroom op! Inge 2x een schok gehad. Waar kwamen ze uit, bij het huisje. Zij opgelucht en via het strand terug. Ze zijn er zelfs nog in geslaagd, om met zicht op het huisje, verkeerd te lopen. Maar het is ze wel gelukt. De wandeling gepland in de namiddag hebben ze maar aan zich voorbij laten gaan. Dus moraal van het verhaal: hang niet de wijsneus uit en volg soms toch maar de gewone weg terug 😂.

Tina besloot de volgende ochtend nog een klein ommetje te maken en kwam oog-in-oog te staan met een schattige koala. Ze heeft er gelukkig een foto van kunnen  maken.

Verder hebben we daar lekker rustig aan gedaan.

En vandaag zijn we aangekomen in het plaatsje Rye. Hier blijven we 3 dagen. Morgen willen we een leuke wandeling doen en overmorgen krijgen we een wijntour. Hier horen jullie later weer meer over.

Voor degenen die dit nog niet gezien hebben, op de kaart kunnen jullie onze route tot nu toe volgen.

Tot gauw,

Inge, Tina en Mieke