Melbourne

Omdat we op de vorige locatie slecht internet hadden, is het verslag van Melbourne iets later.

We  hebben heerlijke dagen achter de rug in Melbourne. We kwamen rond het middaguur aan en hadden het hotel vrij snel gevonden. Omdat het hotel geen eigen parkeerplaats had, hadden we de auto in de parkeergarage in de buurt gezet. We hadden goed gekeken waar we onze auto neergezet hadden in de parkeergarage, namelijk op de 8e etage. Het was erg druk in de garage maar we hadden nog een plekje gevonden.  Nadat we ons ingecheckt hadden en de koffers hadden afgeven wilden we onze auto gaan inleveren bij Avis. Wij de lift in, op naar de 8e. De liftdeur ging open en….er stond geen één auto! Waar was onze auto? Maar ook: waar zijn al die andere auto’s gebleven? We waren maar een half uur weggeweest.  Wij weer terug naar beneden…nee, we hadden echt de goede garage en de goede lift. Toch maar weer naar de 8e. De liftdeur gaat open en…nog steeds geen enkele auto te bekennen. Wij weer naar beneden. ‘O’, zegt Inge: we moeten de andere liftdeur naast onze lift hebben, want deze gaat van 4 in één keer naar 8, dus dat dat klopt niet’ . Ok, dat klinkt logisch dachten Tina en Mieke. Dus wij weer naar de 8e etage, de deuren gaan open, en ja hoor…nog steeds geen auto te bekennen. Als de beveiliging aan het meekijken was, hebben die ons dus 3 x stomverbaasd uit die lift zien komen. Wij weer naar beneden. Toen begonnen we toch wel te twijfelen aan de 8e etage, zoveel etages hadden we nou ook weer niet gehad. Toen zijn we op de gok maar naar de 2e gegaan, de liftdeuren gingen open en…alle auto’s waren er weer en ook de onze. Wat bleek, het bordje met 8 die we hadden gezien, was het bordje van de maximum snelheid. Deze hing dus op elke etage 😬. Gierend van de lach zijn we garage uitgereden.

Na de auto ingeleverd te hebben,  hebben we met een historische tram een rondje door Melbourne gereden. Op deze manier kregen we al een aardig beeld van Melbourne. We hadden eerder al afgesproken om in Melbourne naar de bioscoop te gaan om naar de film A star is born te gaan.  Inge en Mieke hadden deze al in Nederland gezien, maar Tina had deze nog niet gezien. Inge en Mieke vonden dat dit echt niet kon en wilden de film ook graag nog een keer zien. We hadden wel wat moeite met vinden van de bioscoop. Deze was ergens hoog in een toren boven een decadent casino. Maar nagevraagd te hebben aan een man van de beveiliging die toevallig 3 woorden Nederlands sprak, hebben we het gevonden. We hebben alledrie genoten van de film.

De volgende dag stond er een fietstocht op het programma van ongeveer 4 uur. Onder leiding van onze gids Geoff hebben we een erg leuke fietstocht gemaakt. Hij wist veel over de stad te vertellen en we hebben diverse wijken van Melbourne gezien. Ook zijn we naar de wijk gegaan waar alle stadions waren, zoals het Rod Laver stadium. Hier worden de wedstrijden van de Australian Open gespeeld. Erg leuk om gezien te hebben. Onderweg hadden we gehoord dat je in een gebouw naar boven kon voor een prachtig uitzicht over de stad. We besloten dit na het eten te doen zodat we dit ook bij donker konden zien. Het was echt een prachtig uitzicht. Ook hadden we kaartjes gekocht voor The Edge. Dit hield in dat je op een glazen plaat komt te staan zodat je dus meteen onder je voeten naar beneden kon kijken. Je moet uiteraard geen hoogtevrees hebben. Dit was ook erg leuk.

Neighbours, everybody needs good neighbours . . .

Maandag 19 november 2018, de dag van het jaar voor Mieke en ook van de vakantie want eindelijk kon ze Ramsay Street bezoeken en een acteur van Neighbours ontmoeten.
Want zeg nu zelf, wie gaat er nu naar Australië om The Opera House te bewonderen, the Great Ocean Road te rijden, koala’s en kangoeroes te zien, de Outback te ontdekken? Niemand toch? Neighbours is toch het allerbelangrijkste!
Zondagavond begonnen de kriebels dus al een beetje te komen bij Mieke. Waar Inge en Tina het niet konden laten om haar al een beetje te jennen. Zou het wel echt doorgaan? Dus Mieke toch nog maar eens de mail checken, of er geen afzegging was. Gelukkig niet!
Een voordeel, Mieke heeft wel goed kunnen slapen. Maandag had ze wel gezonde spanning in haar onderbuik. Meerdere bezoeken aan het toilet later, gingen we met ons drieën naar het kantoor, dat blijkbaar net om de hoek van het hotel lag. Voor alle veiligheid toch maar met de trap naar beneden, want stel je voor dat de lift bleef vast zitten. We waren uiteraard héél goed op tijd.
We bleken er niet alleen te zijn en onze enthousiaste gids liet ons instappen in de bus met een komische introductie. Tijd om te vertrekken naar Ramsay Street dus. NOT! Bleek de ontmoeting met een personage uit Neighbours gewoon in het kantoortje te zijn. Iedereen terug de bus uit.
De meet and greet bleek met Kym Valentine, Libby Kennedy voor de kenners, te zijn. Mieke was zo blij als een kind in lollyland. Ze straalde van oor tot oor en dit heeft wel de ganse dag geduurd, zo erg dat Tina ‘s avonds haar matras naast Inge moest gaan leggen want het licht was veel te fel. Nu eerlijk gezegd vonden we het ook wel leuk aangezien we deze actrice ook kenden en we Mieke dit geluk helemaal toewensten.
Na deze spannende meet and greet brachten we nog een bezoek aan Ramsay Street zelf en de set. Al bij al een super ervaring voor ons drieën!

Ons volgende hoogtepunt wordt The Great Ocean Road.

See you!
Tina, Inge en Mieke